Cevdet ve Kadife (diyalog)

Yıllar sonra bir kaldırımda ve yağmur altında birbirlerine rastladılar, kadının saçları kısalmış, adamın sakalları uzamış.

ADAM
Merhaba kadifem, değişmiş güzelleşmişsin.
Eskisi gibisin aslında ama şimdi farklı olmuşsun.

KADIN
Sende sakal bırakmışsın,
Birazda göbek yapmışsın.

ADAM
Hala ağlıyor musun kadifem,
Yoksa yine bana kapıyı çarptığın gibi O deli halinden kaldı mı eser?

KADIN
Hala içiyor musun?
Yoksa yine bana sitemkâr eden asi adam mısın?

Sonra birbirlerine daha fazla bir şey söylemeden uzunca bakıştılar ve tokalaşıp ayrıldılar. Adam ve kadın arkalarına bakmadan giderlerken;

ADAM
Ah kadifem ah!
Bilseydim senin kıymetini yeniden doğardım,
Yeniden severdim seni.
Ama yine de gidersen git derdim sana.

KADIN
Ah adam ah!
Bilseydim senin değerini yeniden tanışırdım
Yeniden bağrıma basardım
Ama sitemlerini çekmezdim işte.

ADAM
Ah kadifem ah!
Çıldırtıyorsun beni
Tüm benliğim uçuyor dudaklarında
Ve ben seni hiç terk edemiyorum düşlerimde.

KADIN
Ah adam ah!
Delirtiyorsun beni
Tüm düşlerim kayboluyor
Ruhunu, bedenimin kıvrımlarında hissettiğimde.

Sonra ikisi de birden döndü ve uzaktan adam; “neden gittin” dedi bakışlarıyla, Kadın da “kal demedin ki” dedi gözyaşlarıyla…

Uzun uzun yağmur altında birbirlerine baktılar uzaktan.
Kadın yağmurluk giymiş, adam şemsiye açmış.
Kadın yavaş adımlarla ilerledi, adam da yakınlaşmaya başladı.
Kadın yağmurluğun şapkasını indirdi adam şemsiyenin altına, kadını da aldı ve ikisi aynı anda;

ADAM “vaktin var mı?”
KADIN” kahve içelim mi”?

Sonra birbirlerine bakarak güldüler.
Bir kafeye gidip oturdular ilk gün tanıştıkları gibi mahcup, ikisinin elleri terliydi. İkisi de heyecanlı, bakışlarını kaçırıyorlardı.

KADIN “evlendin mi” dedi.
ADAM “evet ya sen” dedi.
KADIN “hayır” dedi.

Kahvesini yudumlarken kadın” geç oldu kalkmam lazım” dedi.

ADAM “yeni geldik nereye” Dedi.
KADIN “senin kokun değişmiş Cevdet.”
ADAM “senin de bakışların” dedi.

Kadın kalktı ve “hoşça kal mutlu ol.” Dedi

Adam eşinden ayrıldığını kadına söyleyemedi utandı belki de kadifesi hiç evlenmemişti oysa ve Cevdet sadık kalamamıştı sevdasına, ya da kadifenin gitmesini istemişti, aynı acıları tekrar yaşatmamak için. Çünkü Cevdet… Cevdet hiç sadık değildi eskisi gibiydi…

ADAM
Kadife tenli kadınım.
İlk sevdam ilk yangınım.
Şu lanet huysuz adamı çekerdin de işte…
Ben seni en derin yerinden, gözlerinden kalbine kadar
Yandırdım yandırdım da bir türlü uslandıramadım işte kendimi.