Cevaz Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bükmeyin boyunlarınızı çiçeklerim,
Eğilmeyin böyle,
Solmayın,
Onu anımsıyorum, sizleri böyle mahzun gördükçe,
İnsanın payına bu kadar mı çile düşermiş
Sevdikçe?

Benim çilelerim aşkımın bedelleri,
Elleri böyle sıkıp sıkıp bırakır yüreğimi,
Kurban isteyen ejderhalar gibi kudurur,
Gerçeklerimde, düşlerimde ağu lezzeti,
Bana benden yakın karabasanlar,
Beni sevdiğimden bu kadar beter ayırmayın
İnsanlar.

Neye yarar, bir kuru çölde bir güzel hurmalık olmuşsam,
Neye yarar soğuk suyla dolu kuyularım,
Serin serin gölgeliklerim neye yarar
Yolcumu getiren tek kervan olmayınca ufuklarımda?
Kendi çölümü kendim geçecek takat bile kalmamışken
Ayaklarımda?

Mecnun neden çöllerde aramış, bilmiyorum
Çölde olmayan Leyla ‘yı?
Ferhat neden dağlarda aramış hasbahçedeki Şirin ‘i?
Kerem neden düşmüş Keşiş Dağları ‘na bir Aslı için?
Gönlüm neden dur-durak bilmez senin ardında?
Neden sen sürekli kibirlisin, ben mahzun?
Neden sen rahatlardasın, ben azapta?
Buna kalkıp kim cevaz gösterebilir
Kitapta?

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >83-84/100)