Cevat Sevil Şiirleri - Şair Cevat Sevil

Ben kendimi aradım ben kendimi bulmadım
Kimse bu mecnun halimi asla bilmedi
Bu yol uzaktır sonu gelmedi
Bende çok aradım Kul Hüdavendi’yı

Bendeki bu yol gayet uzaktır

Bilmezem mezhep filanı
Toplum yapan benim canım
İkilik özgürlük düşmanım
Gel dergahı Hüdavendi’ye.

Ne Baktaşi ne Alevi’ye

Ayak parmağı bir de bak dize
Kalbindeki bak o güzel süze
Sen görmüyorsun o güzel özü
Bu fabrikanın fabrikatörü Allah değilmi.

Dizindeki yay kalçadan bila

Gafil uyan bunca gaflet
Hakk’a yalvar eyle minnet
Kabirde en büyük zahmet
Bir gün ölüm gelecektir.

Gafil olan kafir olur

İnsanda güneş doğar insanda batar
Yer altında yer üstünde insanlar yatar
İnsandan gelir en güzel katar
Aç gözünü hikmete bak.

İstersen leylı istersen narı

-
Kadiri tarikatıdır aşıkların meskeni
Pirim açmış aşkın cevher dükkanı
Pirim Geylani’dir kainat sultanı
Aşıklar ya pir deyip hümmete çağırır.

Nice aşıklar derdinden oldu hali yaman
Çünkü onların derdi çaresizdir bulunmaz derman
Hele bak aşık Garip şah Senem’im peşinden
Bu aşk ateşine tutuşanlar sönmedi, illa ebedi bu ateş devamlıdır

Ehli aşk ehli viranedir ciğeri pır hun

Aman ya Rab’i bu ne büyük felakettir
Bize imdat eyle ya Rab bu ne büyük delalet
Her yere sarılmış kapitalizm leşkeri
Aman ya Rabb’i bu ne büyük felakettir

Yüz yirmi dört kitabın emrini kaldırdı

İnsan olan seni sever demez falan filanı
Mert konuşur asla söylemez yalanı
Lanet olsun senden geri kalanı
Dinli kimdir dinsiz kimdir bellimi.

Senden gayri yoktur cihanın varı

Öyle bir aşktır ki insanı yakar gider
Gözleri kör olanın gözlerin açar gider
Uzaktaysan kardeşim seni yakın eder
İçmişim Hüda sultan Hüda sultan

Denizdeki fermandır