SONBAHAR
Gönüllere ekerken hüzün tohumunu
İnsana hisettirir sıcağın yokluğunu
Yaprağa işlemiş bir hüzün sarısı
Kalplerde canlanır sessizlik acısı
İLKBAHAR
Yeşermeye başladı yaprak,
Herkesin yüzünde bir gülücük.
Düşen yapraklar durdu,
Özlem gözyaşları son buldu.
Senden ne fedakarı var
Ne de daha iyisi
Seni anlatmaya ne şiir yeter
Ne de şarkılar
Nerede olursam olayım
Sen gülünce dünyam da çiçekler açar
Üzülünce hepsi solar
Heyecanlandın mı kuşlar kanat çırpar
Sen korkunca dünyamın kalbi gümbür gümbür atar
Senin sabrından sabır kaynağı çatlar
Bilgisiz kalmaktan
Sen kurtardın öğretmenim
Cehalette boğulmaktan
Sen kurtardın öğretmenim
Bilgi hazinesine anahtar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!