Deliorman
Ne zaman güneşin akşam vakti gidişine batışına denk gelsem
Manzaranın büyüsüne kapılır derin ufuklara dalarım
Deliormanda doya doya yaşadığım gün batımları gelir aklıma
Acı ve hasret yakar genzimi, canım yanar, gözlerimi gizlerim.
Deliroman'da Kocabamın Evindeyim
Peçkanin
üstünde tencerede kaynayan misir
Fırınında pişen bir kucak dolusu kumpir
Peçkanin yanibaşinda
Dilek
Huzur ve mutluluğumun ötesinde
Köşe kuytu sapa bir yerde;
Kelebeğin kanadı kadar renkli
Duyardım methini
Lakin duymak başka
Gözlerinle görmek bakmak başka
Sevilmeye değerse
Düşen Kalkan Hep İnsanmış Anladım
Çok kez düştüğüm de oldu
Hayat kader dedim
Kendim ettim kendim buldum
Kalktım inandığım yolumdan yürüdüm.
Galiba Alaca Karanlikta Kuytu Köşe Bir Yerdeyim
Ömrümün iç sesinden geçiyorum
Sebepsiz dengesiz zigzaklar çizerek
Bazen sade yalnızlığım bana yeter diyorum
Galiba Büyüdüm Ben
Galiba büyüdüm ben
Artık bayramlarda tatil tercih etmiyorum
Evde oturmakta değil niyetim
Yaşlılarla birlikte bayram eder oldum




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!