Cevat Şiiri - Mehmet Doğan

Bir arkadaşım vardı, Cevat.
Ah be Cevat, gittin de ne oldu.
Öldüğüm de derdin; çıkacağım karşısına
Ve soracağım;
Bunca kötülüğü niye yarattın,
Niye bunca eziyet diye.
Gideli çok oldu,
Ne bir haber var senden,
Ne de bir eksilme kötülükten…
Değişen bir şey yok dünyada.
Unuttun mu sormayı,
Muhatap mı bulamadın.
Ulan Cevat, sabret,
Geleceğim elbet.
Sen sormadıysan ben sorarım.
Tabii kopmazsa kıyamet.