Çevreledi etrafımı cevapsız sorular.
Hissettim bu sefer ayrılığı iliklerimde.
Koyar mı kimsesiz birine yalnızlık?
Dökülen yaşlar diler mi hayattan özür?
Seneler geçse de ayrılığın üstünden,
Belki gelirim bir gün sana,
Ayaklarım geriye itse de beni.
Belki bir gün gelirim sana,
İçine çektiğin duman olup.
Tutuşan elleri itmek değil mi zaten,
Bize biçilen en zor kaftan.
Hisler beklerken kavuşmayı,
Hayır demek ansızın, yüz yüze bakıp.
Bağrım bir depremin enkazından farksız.
Hayatım, kötü rüyalardan daha siyah bugün.
Gözlerin ise en büyük katilim.
Nefesten daha elzemdi bana gülüşün.
Güzel düşler yerine düşüşler kapladı beni.
Ah çekmek neye yarar ki doğduğum günden beri.
Sanırım,
Tanrım, son zamanlarda tek seninle aram iyi.
Kayıt Tarihi : 27.7.2024 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Serzeniş.
![Mustafa Üstündağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/27/cevapsiz-sorular-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!