Gece, kendi karanlığından ürken,
küçük bir bebek gibi,
altındaki yeryüzünü ıslatmakta.
Ve ben ıslaklığı umursamaksızın,
adım atmaktayım bir başka boyuta.
Boyut aşmaya çalışan bedenime dönük,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta