Ben sadece sevgi dolu bir hayat istedim.
Herşeyin bir sonu varmış, bunu hiç aklıma getirmedim.
Şimdi beni saran bir his var, kelimeler yetersiz
Ay ışığını görebilmek artık çok zor bu sözler ne densiz?
Gidebilmek için çaba göster, seni takip eder elbet bir keriz!
Suskunluğuna bir çare bul, sana yol gösteren olur bedelsiz.
Çaresiz, isteksiz. Kim bu duygularını çalan hain kalpsiz?
Karanlık çöküyor, yine karamsar bir adamım yine hayalsiz.
Hiçbirşey düşünemiyorum artık herşey gereksiz
Kimseye verecek duygu kalmadı, üzülen sadece kendimiz.
Rüzgar estikçe uçuyor hayallerimiz, nemleniyor gözlerimiz.
Bir hiç uğruna kaybolduk, kaldık değersiz.
Oysa hayatın zorlu yollarında ayaktaydık ikimiz...
Her engeli kendimiz aştık,
Biz kimden yardım istedik?
Belalara bulaşmamak için durmaksızın kaçtık
Değerlerimizi sattık, kimsesizce ortalarda kaldık.
Hiçbirşeyimiz yoktu biz zaten hep yalnızdık
Yalancı hayatın sözlerine kandık
İçine aldı bizi kimseye sormadan, rüzgarına kapıldık.
İnsanların kendi çıkarları için bir hiç uğruna satıldık.
Sürekli onu düşündük, sadece ona taptık
Sorulan sorularda bir türlü cevapları bulamadık...
(22.01.2010 - İstanbul)
Emre MeşeKayıt Tarihi : 3.5.2010 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!