CevaplıYORUM O yum Şiiri - Feyzi Kanra

O zamanlar ben toyum
İnandım sanmışım saf saf paşalara
Meğer inanmışım maşalara
Üstelik benziyorlardı gerçek hocalara
İlim koymuşlar sandım yasaya
Birde baktım ki ben Oy um
Asmışlar beni urganlara
Sonra sarılıp yattılar yorganlara
Evlatlarımı saldılar sokaklara
Düşman avcı birliği sızmış dediler
Vurdurlar kekliklerimi bir bir
Meğer sözleri kanunmuş
Kanunları emir
Onlar emir di ben demir dim
Vatan aşkıyla seve seve kesilirdim.
Evlatlarımı nöbetçi diktiler sandım vatana
Şehitlerim gitmeye başladı üçer beşer mezara
Düşmanla kahramanca çarpışırken
Şehit düştü dediler öyle sandım
Nasıl inanmam sınırda nöbetteydi evlatlarım
Komutanda şehit olmuş dediler kazayla
Mübarek naşının önünde dizildiler saf saf
Paşaların gözü önünde akarken yaşlar
Bayılmıştın geçmiş olsun dediler
Buz gibi alkışlarla uyandım
O ana kadar duymamıştım mezarda alkış
Meğer marifetlerini alkışlıyorlarmış.
Yazmamışsın diye sordun işte yazdım
Ben safım diye peki sen niye inandın.
Sorma artık niye yazdın
Kızma darılma ne olur
İster inan ister inanma
Sen sordun ben
Ben cevaplıYORUM
O yum