Deniz kenarı aradım kendime
Oturup dertleşecek
Beni dinleyip
Hiç üzmeyecek
Güneşin batışına yakın bir yer buldum
Hava yavaş yavaş kararıyor
Ilık ılık esmeye başladı rüzgar
Tenimi ürpertiyor
Her dalga söylediklerime bir cevap
Bazıları çok ağır
İncitiyor gelgitlerle
Bir gelip bir gidiyor
Giden her şey geri gelse keşke
İşte o keşkeler...
Hayatın en ağır tokadı
Altından kalkamayacağım kadar beni sarstı
Mavi deniz durdu bile
O da beni yalnız bıraktı
Kötü bir son kaderim
Sonum hep baştan yazıldı
Kayıt Tarihi : 25.8.2006 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Roniallesco](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/25/cevaplar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!