Neydi sanki hayatın benden beklediği
Neydi üstüme üstüme gelen
Neydi beni bunca soruyla
Ve yanıtsız bırakan
Neydi beni karanlıkta bırakan acımasızca
Bilmiyor muydu benim umudum yoktu ki
Bilmiyor muydu cam topraktan oluşmuş
Bilmiyor muydu mutluluk bensiz
Ben mutluluksuz
Çok mu umrundaydı mutluluğun, bensiz olmak
Yada ben çok mu önemsiyordum onsuz olmayı
Yada neden kelebeklerin ömrü 3 gündü…
Her gün yeni bir başlangıç mıydı
Yoksa sonu muydu birşeylerin
Ben miydim çıkmazları yaratan
Yada çıkmazlardan sonra mı yaratılmıştım
Üzgün müydü kelebek 3 gün benim ömrüm diye
Yada ben mi mutsuzdum
3 günden fazla yasıyorum diye
Çok sevinmiş miydi Fatih
İstanbul'u fethedince
Yada sevinen parkta oynayan çocuk muydu
Yada sevinen ben miydim
Onca olan bitene rağmen…
Korkmamış mıydı pamuk prenses
Şap diye öpünce prens
Yada patlatmamış mıydı tokadı
Ben senin bildiğin kızlardan değilim diye
Peki ben neden bu kargaşanın içindeydim
Dışında yer kalmamış mıydı
Kapılmış mıydı her yer
Sığmamış mıydım yoksa
Yada askerleri mi gelmişti bilmem kaçıncı Murat'ın
Alıcaz ya illaki Viyana'yı
Düşmüş müydü son yaprağı koca yazın
Yada özlememiş miydi mecnun Leyla'yı
Niye sarılmamıştı ki…
Ya herkes neden dağılmıştı
Işıkları kim söndürmüştü yada
Bu kadar acınası mıyım terk edilecek kadar
Yada terk eden terk edilen kadar terk edilmiş midir
Çizgi romanlar çizik çizik midir
Yada kahramanların yüzleri…
7 tane cüce nasıl bir araya gelmiş
Neden 8 değil de 7
Neden içlerinde büyük yok
Büyükleri kabul etmiyorlarsa
Pamuk prenses neci?
Adı bende mi saklı sende mi
Madem saklamışım yerini niye söylüyorum
Ben de 100 yıl uyur muydum parmağıma iğne batsaydı
Yada güzel olur muydum 1oo yılın sonunda
Ne güzel de sevinmiştim o kıvılcımda
Artık sorunsuz bir hayatım var diye
Artık ağlamıycam diye
Sihirli değnek dokundu diye
Ama unutmuşum ben prenses değilim
12ye kadar bile sansım yok…
Nereye kadardı
Uyanana kadar mı
Yoksa uyuyana kadar mı…
Çok mu üşümüştü kibritçi kız
Küçücük kibritle ısınılır mıydı
Aptal mıydı o kız
Yoksa aptal olan ben miydim
Tüm bu zırvalıkları yazdığımdan dolayı
Yeni bir çizgi çekmenin zamanı gelmişti
Hayatla mutsuzluğun arasına
--------
Umarım yeterli olur
Nede olsa benim derdim kendimle
Neron muyum Roma'yı yakayım
Ben kendi kendimi yakmışım zaten
Bırakayım masallar hep öyle kalsın
Bırakayım kim nereyi alırsa alsın
Devam etsin yasam kaldığı yerden
Tarih de olduğu yerde kalsın
Ben kendime bakayım
Bir çizgi daha çekeyim ki sağlam olsun
--------
Tamamdır…….
(25.10.04)
Duygu DinçKayıt Tarihi : 5.4.2005 14:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!