ilk sorgu/m
ilk ana rahmin(d) e
daha doğmadan çizmişim yolumu kadere yüklenerek
velhasıl bir söylemi dilleyip kendime
sonranın bu hikâyesini öncenin ateşiyle yazmışım alnımın k/arasına
Kalû Belâ t/arafında kurulmuş bu dava
vaftiz edilmiş bir hayatın tırnaklarını kemirip damaklarımla
kırmızıya tutunmuş ellerim şefkatli göğüs çukurlarında
hangi inti/harlı gecenin ahıdır bu y/ara
kan kokulu bir ömür b/iç(il) miş günahsız uykularım(d) a
ilk yargı/m
ilk yolcu/luk günüm(d) e
ölü(m) ler mezarda deliksiz uyurken son(suz) a
ben yeni d/üşüyorum dünyaya daha
ey zaman düş yakamdan
ahını kusma bana
doğum
şeytan mı kesti göbek bağımı ben doğarken Anne
s a/n/cı içinde yürüdüm hep ömrüm' boyunca
ve bir o kadar ağır yüktü inleyen omuzlarımda
daha dilime bir kelam bulaştırmadan bu hayat
ağzıma tükürüp girmiş sol kaburgamdan iblis kolayca
cennette beyaz kanatlı melekler vardı hani
neden çıplaktı tenim ben doğarken söyle
duasız mı yaktın tüm gemilerimi
ki
karanlığa büyüyorum günbegün böyle
hayat
öfke tükürdükçe yüzüme her an
intihara bürünüyorum yaşam içinde anbean
aşk bileklerimi keserken durmadan
k/anımı kangren bakışlı ebabiller içiyor bana sormadan
yıkandıkça bakışları şah damarımda
ölüm kirpiğimde durmadan kanat çırpıyor
ağır ağır süzülürken göz bebeklerimden bu kara ışık
ellerim hâlâ düşsel bu güne tutunuyor
ömür ki işte
b/öylesi z/alim ve kar/ışık
içinde
hangi içimin bataklığıdır bu yalnızlık
hangi yüzün son karası
katran bir kalbin ağıdı nasıl da boğuk
tırmalar iç duv/arlarımı
elleri neden hep soğuk
vurgun
bu kaçıncı ben ölüş
nerden doğdu bu diriliş
kim bu demde yaşayan hain
hangi dünya bu şimdi
gidecek son hayvan kim ki
gözlerim sönerken
güz yangınıdır dökülen her yağmur
cehennem vardiyası bir sonbahar(d) a
gök dudağını inkâra bulamış
yer k(ıy) amet k/okuyor heyhat
rahmetinden kovuldum yüreğimin bak
diz boyu çöken son sefalet
ecel beni selâmsız yutuyor artık
geçmiş/im beni terket
ölüm
tutma beni giderken ey geniş zaman
yollarıma çiyanlar dikilsin bırak
o azabın ilk merasimi değil mi bu tören
beni toprağa koymadan boğsun b/ırak
diriliş
geçmiş ve bura da geçecek s/onsuz günler
iğne deliğinden geçmezmiş meğer
hepsi dikilmiş işte karşıma
beni doğarken b/içecekler
öğrendim en son nih/ayet
dikişsiz giyilirmiş meğer burda kefenler...
OtuzbirEkimikİbinonHumeyra....
Mehtap Hümeyragül DallıKayıt Tarihi : 23.5.2011 01:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günah(kar) mıydın sen Havva...?

öfke tükürdükçe yüzüme her an
intihara bürünüyorum yaşam içinde anbean
aşk bileklerimi keserken durmadan
k/anımı kangren bakışlı ebabiller içiyor bana sormadan
yıkandıkça bakışları şah damarımda
ölüm kirpiğimde durmadan kanat çırpıyor
ağır ağır süzülürken göz bebeklerimden bu kara ışık
ellerim hâlâ düşsel bu güne tutunuyor
ömür ki işte
b/öylesi z/alim ve kar/ışık
...
Mehtap Hanım,
daha çok şiir getir...
günün şiiriydi..
müthiş bir duygu şöleni..dahası ustaca....
ben yeni d/üşüyorum dünyaya daha
ey zaman düş yakamdan
ahını kusma bana
*****
Bütün duyguları içinde taşıyan güzel bir paylaşımdı.. Paylaşan yüreği + 10 la kutlarım
Sevgilerle...N.K.
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyupda kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimin
salim erben
TÜM YORUMLAR (7)