Güneş eskisi gibi doğmuyor gündüzlerime
Yalnız bırakır oldu ay beni gecelerimde
Ve sen....
Ve sende kayıp gidiyorsun hayatımdan
Karanlık günlerimden...Zifiri gecelerimden...
Senin için her şeye eyvallah kabul, ama
Sensiz bir saniye bile ölümdür bana
Kalbim beni dinlemiyor nedense
Söz geçiremiyorum artık yüreğime
Ve gözlerin...
Ve gözlerin düşüyor aklıma,
İki kor düşüyor yüreğimin ortasına
Yeniden alevleniyor aşkınla yüreğim
Ama sen gidiyorsun, kapanıyor gözlerim.
Heder mi olsun yaşanan onca güzel günler
Hani ölüme dek ayrılmazdı seven kalpler
Ve sen....
Ve sen susuyorsun. Dudakların kilitleniyor
İşte şimdi çok uzaklarda bir garip ölüyor
Sende mi çaresiz kaldın ey sevgili
Yoksa bizi ayıran kahpe kader mi?
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 21:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tunahan GÖR kardeşimin eşsiz gönlünden dökülen cümlelerini paylaşmamak elde değil. saygılarımla yüreğine sağlık reis.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!