bitecek diye bırakı verdim kendimi
o koştu
kovaladı
yine buldu beni
ve yine doldu hüzün bahçeme
yeşerdi içimde
papatyalar, güller
boyun büktü laleler
aldırmadım.
geçecek derken bu günler
ben sustukça ağırlaştı hüzünler
o durmadı
kovaladı beni
sabret diyordum
bitecek diyordum
geç git diyordum
pes etmiyordum
güçlü ol, cesur kal diyordum
hayır olmuyordu
ben kaçtıkça o kovalıyordu beni
yoruldum
durdum
ve düşündüm
cevap şuydu
bende onu seviyordum
07.05.1997 22:00 İstanbul
Meral ÇetinkayaKayıt Tarihi : 18.7.2007 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!