içindeki fırtına dindi,
ya izleri.
yüreğindeki kırık dalların hesabını kim verecek,
hiç filizlenmeyecek tomurcuklarının,
tomurcuklanmayacak dallarının diyetini kim ödeyecek,
ve kime...
direncin kalmadı,
kokmadan çürüyorsun.
sıvası dökülmüş duvarlarına
kim kalıp çakacak yeniden,
kalıbın harcını kim karacak,
kaçışının hesabını soracak kim...
kim suçlayacak
kim hükmedecek,
ipi boynuna taktın diyelim
tabureni kim tekmeleyecek.
kabullenemediğin korkularınla
seni kim intihar edecek şimdi kim...
korkuyorsun,
güçsüzsün,
sağ meleğin işsizlikten pas tutmuş,
sol meleğinse
intihar tasarılarının notlarını tutmaktan bitkin,
seni bana kim yalvaracak
bana seni kim affettirecek,
gerçekleştiremediğin tasarılarınla
seni kim intihar edecek şimdi, kim.
yeminliydim,
acılarının büyüklüğünden
direncin için temeller atacaktım,
çığlığımla patlayan
kulak zarlarını kentin kim onaracak,
bilinçsizce dalan gözlerini
ne kadar derinlikte
kangi kayalar parçalayacak,
içindeki boşluğun gözlem uydusunu
hangi istasyon fırlatacak.
sana uzanan ellerim oksijen ve azotla dopdolu
ve bu karışımın yerini ellerin hiç almayacak,
buna rağmen ben yaşamayı seçtim diyelim,
sen zaten yaşıyordun
ama bizi kim intihar edecek şimdi, kim...
Kayıt Tarihi : 25.1.2002 10:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sert](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/01/25/cevap-bulamadiklarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!