Yalnızlık düşmüş kaderimize
Ses etmedik, uyuduk yıllarca
Sormuşlar daldı mı düşlere
Karanlık oda ve ben yalnızca
Dolu akıl bakmaz tek zahire
Karanlık gece aydınlanınca
Göz görürse gönül hüzmesinde
Aydınlanır görünmez usulca
Diyar diyar gezdim her gece
Islandım yağmurlarca
Kâh sürünüp kâh yürüyünce
Ey gönlüm, sen de yokmuşsun oralarda
Izdırap dediğin büyük bilmece
Kimine acı kimine tatlıca
Kimi dertler görülünce
İmrenirsin öz ızdırabına
Sakın kandaşa duymaz deme
Bilmezsin, ağır gelir ruha
Şu aciz yuvarlak dönencede
Bir faniyiz, acziyetimizi unutma
Hata bahşedilmiş ademe
Sen kendini bir sanma
Bırak sarılma bencil zalime
Keder kapısını aralama
Kayıt Tarihi : 6.9.2022 00:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!