Cevap Şiiri - Neslihan Ayakta

Her şey, her şey seni hatırlatıyor bana
Nasıl unutabilirim ki seni?
Tek çıkış hafıza kaybı olsa gerek...
Bazen imkasızı istiyorum
Ama imkansız diye bir şey desemde
Uzak diyorum...
İstersem uğraşmam gerekecek.
Uğraşıp çabalayıp ulaşmam gerekecek.
Belki diyoruum hep, belki...
Belki bir gün,
Ne olacak ki sonumuz?
Hep sorular, hep sorular...
Cevap verecek kimse yok,
Nasihat verense çok!
Etrafıma bakıp düşünüyorum,
Bazense ot gibi tavana bakıp
En güzeli ise gökyüzüne bakıp düşünmek...
Ağlıyorum hep sebepsiz yere!
Cevaplara ağlıyorum,
Varlıksız cevaplara.
Kendi cevaplarıma ağlıyorum...
Anlıyorum bazense insanları
Onlar beni hiç anlamak istemeselerde!
Ben onlara cevaplar
Onlar bana kaçışlar bırakıyorlar hep...
Açık kapılar var bir yerlerde!
Ne zaman bulup içeri gireceğimi hiç bilmesem de
İlerliyorum mecburen işte! ...
İlerliyorum, belki bir gün cevap bulurum diye...
(30.07.98)