Cevahir Şiiri - Zöhre Eylem Yıldırım

Kocaman görüntünün altında kırılgan ruhun gizlenmiş
Cevahir sandığında sanki paslanıyor
Çocuksu yüreğinde bir gül büyütüyorsun
Belki hayalini kurduğun aşk
Belki sadece kendini avutuyorsun
Ya da sadece beni aldatıyorsun
Bilinmez ki ruh nelerin esiri
Ben de erkenciyim yaşam denen deryada
Bir imkânsızı zorlamak yıpratıyor zavallıca
Hem ruhu hem bedeni oysa öyle güzel ve saf ki sevgi
Şafak sökmeden kokusu sarar ya
Taze ekmeyin buğusu şehrin ufkunu
Uykudan kalkınca duyduğum kuş sesleri saflığın ta kendisi

Anadan üryan gelmişiz dünyaya
Çocukça saflıkta masumane bir ninni
Senin gönlünün kollarında hayali ruhun
Uzaksın bana benden
Sana asırlar kadar değil belki
Sadece bir adım ötede ellerim
Oysa ne çok özlemişim sevmeyi
Al bir alev sıcağında gönlümü gönlünün yitik yollarında bulmayı
Oysa nedenli istemişim seni saksıdaki bitkilerin ışığa özlemi gibi
Ilık ılık akan kanın damardan kalbe beyne seyrüseferi misali
Ellerini tutup da yollarda yürümek
Düşünün ürpertisi sarınca bedeni

Kocaman gövdenin altında kırılgan bir cevahir taşıdığın belli
Nadide gönlünün nazlı ninnisi olmalıydım ezelden beri
Hayallerin ilkinden
Ebediyen ölümsüz bir şarkı doğmalıydı sevgiden
Bir buğday başağının rüzgârda salınması gibi köklerine güvenerek
Kök salmalıydı sevda asırlık çınar gibi
Göğe uzanmalıydı kollarında

Oysaki nafile
Şimdi hayali bir sevdanın iki kahramanı olmak zor geliyor
Saf değiliz ikimizde biliyoruz imkânsızı zorlamak boş
Saflıklar ezelden yitip tükenmiş bizse
Harcanan yıllara inat figan etmekteyiz
Ellerimizdeki kadehler bomboş
Oysa yudum yudum içmeliydik yılları
Ve biz ne kadar istesek de olamayız artık aşk sarhoşu
Sıcacık bir yürek aranan ve özlenen geçmişe inat gelecek günden

Gönlünde gizlemeli bir noktadan sonra sevgiyi insan
Dillendirmeden kirlendirmeden
Masum bir demet papatya kırlardan toplanan
Sevgiliye özenle
Ya da bir kelebeğin kanatları gibi kırılganlığına saygıyla
Masumane bir bakışta şehveti ve arzuyu bulaştırmadan
Yaşayabilirsen bu şekilde yaşa demeli gönlüne
Olmuyorsa saf değiliz ikimizde
Zaman yılgını bezgin bedenler ve
Ruhlara inat susarak da sevebilir insan
Her şeye rağmen olmuyorsa
Bir duruşu olmalı özde
Güzelliğin kalması için yarına

Köhne ve ağzından kini küfrü yağdırıyor olsa da
Ölü bedenlerine aşkın zavallı ruhlar
Aşk adında şehvetin arzunun zavallı büyüsüne kapılıyor olsa da insanlar
Masumane bir sevgi benimki seninkine inat
İnansan da inanmasan da bende böyle
Her ne kadar örselenmiş olsa da sevgiler
Sendeki aşk bendeki sevgi
Değişemez ki kim ne derse desin herkesin doğrusu kendine
Biz direnmeliyiz devam ediyor hayat

(FirariDeliMavi/Ozan Firari/Z.Eylem Yıldırım/03/07/2008/izmir