Gönül yar bağında bir gül dilendi
Sözler zehir oldu diller ilendi
Nefretler kabardı öfke bilendi
Ruhumu çarmıha sen germedin mi
Güneş parça parça ay harelendi
Yürek liğme liğme oy parelendi...
Dost sanmıştım seni ten yarelendi
Ömür bağlarımı sen dermedin mi
İğde dikenisin tuttuğum dalda..
Zehir oldun bana yediğim balda
Çıkmaz sokak oldun gittiğim yolda
Benimle murada sen ermedin mi
Hoş sözün duymadım sanki sağırdım
Yükte hafif ama sana ağırdım
Olanca gücümle seni çağırdım
Bensiz tüm bağları derlemedin mi
Hayaller yıkıldı umutlar bitti
Zannettim ömürden yüz yılım gitti
Her haline aklım başımdan gitti
Kanatsız kuş olup uç demedin mi
Bir güzel pınardım sabır çağladım
Sevda yüklü yüreğimi dağladım
Sen bana gülerken her dem ağladım
Arşa çıktı sesim hiç dinledin mi
Yüreğim yarası kabuk tutmuyor
Bakma ruhumdaki yangın tütmüyor
İçimdeki nefret sana yetmiyor
Öyle naçar kalıp hiç inledin mi
07-04-2012
Meryem DurduKayıt Tarihi : 7.4.2012 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zannettim ömürden yüz yılım gitti
Her haline aklım başımdan gitti
Kanatsız kuş olup uç demedin mi
tekrar okumak güzeldi
oldukça akıcı mısralardı.
duyguların özenle işlenmesi takdire değerdi.
tebriklerimle şiire ve şairine.
selam ve saygılarımla.
sevgi ve huzurla kalınız efendim.
TÜM YORUMLAR (5)