Kan acar ellerimizin icinde
bakabildigimiz kadar uzaga bakar
göç yolarına dalar
korkusuzca
eskiya baskınlarını beklerdik..
Apansız gelir
hazırlıksız cökerdi cadırlarımız
unuturduk sevgiliyle nasıl sarılırdık
gözlerimiz yıldız kovalar
biz eskiyalardan kacardık...
Benimkiler sanki
cok aydınlık yangınlardı
kactıkca eskiyadan
karanlığa batardık...
Kayıt Tarihi : 29.2.2004 13:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!