Ruhumu dolduran bu kıpırtılar
Hiç dokunmamıştı bana bu kadar.
Ve hiç böyle telaşlanıp
Avare avare dolaşmamıştım.
Biliyorum, her yerim dolup taşsa da seninle
Asla gölgesi düşmeyecek yüzüme.
Bir pırıltı yakalarsın belki gözümde
Ama asla arkası gelmeyecek.
Sana dair herşey, hepsi aklımda.
Ama bilemezsin ne kadar acıdır
Ruhunun zincirlerini asla çözülmeyecek şekilde
Ellerinle teker teker bağlamak.
Hiç seyrettin mi
Kafesteki kuşun gökyüzüne bakışını
Ya da kanatları yorgun bir köşede yığılıp kalışını.
Seyret!
Belki, belki görürsün.
Olmaması gerek, neden diye sorma.
Kalbimdeki binlerce sır gibi
Koyuverdim seni en taze yarama.
Ama neden diye hiç sorma,
Cevabı yok.
Kayıt Tarihi : 10.5.2003 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)