Cetvel Şiiri - Sedat Şanver

Kendimle barışmak için
Yoksul yollara saplıyorum gözlerimi
Bir perdenin arkasına saklanmaktan yoruluyorum
Nehrin kıyısında soluklanmalıyım bir süre
Yüzüm suda dinlenir belki
Kimsesiz ceylanlar gibi
Eline silah alan her ergen
İlkin benim adresimi öğrenmeye çalışmaz

Belki ihtiyacımız olur diye
Sakladığım gökyüzünü verebilirim size
Uyumak istersiniz belki altında çırılçıplak, zor zamanlarda
Su isterseniz, içinize eğilin yeter
Ağaçlar, çiçekler ve börtü böcek
Konuşmakta zorlanırsanız sözcüklerim de var yedekte
Yüreğimi açarım size, acınızı ölçün biçin diye

İnsanın kendini anlaması ne zordur, bilirim bunu
Yine de çaresiz olmayın
Size yakışan bir acı da bulunur elbette mağazalarda