Çetrefil Zamanlar....

Bazen böyle oluyor işte...
Uyandığım vakit sol yanımın boş olduğunu anladığımda......
Yalnızlığın ilacını koymayı unutmuşsam bir de
Yastığımın altına...
Bir de karanlıksa
Ve usuldan vuruyorsa yağmurun sesi penceremin camına..
Ah bir de özlemişsem,
Özleminde yetmemişse gücüm,
Yokluğuna,yenilmişsem…

Memleket türküleri yakmışsa yüreğimi,
Oralardan esen rüzgar değmişse bir de,
İncitmişse tenimi.
Gözlerin tütüyorsa sigaramın dumanından.
Bıkmış ve usanmışsam ülkemin aç ve sefil yoksulluğundan..
O vakit,
Senden ayrı düşüyor sana söylediklerim..
Karanlıklar yutuyor gözlerimdeki aydınlığı..
Yetmiyor soruların cevabını vermeye bildiklerim….
Bazen…Böyle oluyor işte…

Bazen böyle oluyor işte...
Adamlıktan çıkıyor adamlığım,
İnsanlığım utanıyor insanlığından..
Sol yanı yaralı,
Yüreği 'hayatın' üstüne çektiği çizgilerle karalı,
Bir yanı kan revan,yangınlara tutulu bir yanı...
Bazen...Oluyor işte...

Bak geçmişe..Hatırla bildiklerini..........
Hatırla -'ve ağla', bana söylediklerini...
Hani umuda koşacaktık..
Hani dört bir yanımızı sarsa kahpe dölleri
Biz yenilmeyecek ve hep savaşacaktık....
Ve bir ağaç sırtımızı beraber yasladığımız...
Ne zaman özlemlere yenik düşsek,
İki elimiz kanda olsa orda buluşacaktık...
Ve hani çocuklarımız olacaktı..
Biri esmer yağız bir delikanlı,
Biri tatlı mı tatlı kız çocuğu,
Çağırınca gelip bize koşacaktı...
Bulutlara varan iplerimiz olacak,
Umudu gökyüzünün en derin maviliğinde uçuracaktık…

Şimdi bir kırlangıç sesi duyuyor musun ağaçlarda?
Gözü yaşsız,yalansız bir çocuk gülüşü takılıyor mu gözüne…
Sevdiğini kendinden sakınan,namusu bilen,seven;
Ama en delikanlıca en mertçe seven yüreklere
Rastladığın oluyor mu arada?
Bu memlekette yaşayan memleket sevdasızlarından,
Millet vefasızlarından gayri yüzlere,
Aşina oluyor mu hiç yüzün…
Bende ki şey hüzün…
Koskocaman bir hüzün…
Bazen,böyle oluyor işte…

Durmadan ve bıkmadan alınıp satılmakta her şey….......
Anlayacağın son zamanlarda herkes alışverişte….........

Esrar pazarlayan,kadın pazarlayan,adam pazarlayan,
Toprak pazarlayan,kendini pazarlayan insanlar ülkesinde,
Utanır oldum be gülüm insanlığımdan…...
Biz bunun için mi vardık?
Bu kadar mı yoksunduk geçmişimizden,
Böyle mi yaşardık?

Haraç mezat satıldı kadınımın namusu…
Bacımız dediğimize ilk önce biz dokunduk..
Ar perdemizi yırttık, dağıldık..
Yabana el açıp durduk,sağıldık..
Sonunda sevmedik kendi özümüzü,kendi sözümüzü…
Başkası olduk kendimiz sanarak…
Başka yerdedir huzur diye kanarak,
Ayna da aldattık yüzümüzü…

Ne deyim..Ne söyleyim sana şimdi…
Bazen böyle oluyor işte….
Bu vakit,
Senden ayrı düşüyor sana söylediklerim…

Nasılsın oralarda..
Gönderdiğin son mektubu dün aldım…
Bir an düşecek gibi oldum,sarsıldı bedenim dağlandım…
Okudukça sel gibi üzerime geldi cümleler...
Yüreğinin dört bir yanına savrulup kaldım…
Nasılda özlemişim seni…
Hayatın bunca kiri pası içinde,
Nasıl olmuşta gizlemişim seni…
Ama nereye kadar..
Bilmem,Allah bilir..
Gitmek de,kalmak da kolay değil biliyorsun..
Zor karar….

Ama yine de,bunca yılın,gecikmişliğin,
Geç kalmışlığın ve belki yenilmişliğin hatırına
Yine de bil isterim…
Yürürken kaldırım taşına çarpıp ayağım,düşmez isem,
Belanın o çetrefil sancısıyla görüşmez isem,
Vurulmaz isem bir gün tenha bir köşede,
Bu hayatın yaşanmazlığında ölmez isem,
O ağacın altında bekle,gelirim belki…
Ama zor bilesin…
Dilerim “yüreğin de” olur ya bir gün,
Değişir bir şey,eğer kalmaz isem…
Seni Allah’ın sevdiği bir kul dilesin…

Darılma,gücenme bu yazdıklarıma..
Gözyaşını akıtma şu çorak yüreğimden zorla kazdıklarıma…
Bazen böyle oluyor işte…
Senden ayrı düşüyor sana söylediklerim..

Bir sen değilsin aklıma düşen buralar da.
Bu memlekette senden de fazla özlediklerim……