Bu akşam içimde ne varsa koptu.
Dağlar yıkıldı. Altında bir ben kaldım.
Bağırmak boş,ağlamaksa imkansızdı.
Ruhumdan süzülen tek parçaydım.
Yalnızdım ve bilmiyordum
Duygularımın sökülen kalp olacağını
Bir yol ortasında
Yıkılmış dağların artığı kalacağımı
Sen giderken arkana bakmadan
Ben çetrefil yolculuğumun tam ortasındaydım.
Yalnızdım,korku doluydum ve tek parçaydım.
Ama dimdik ayaktaydım,gururluydum.
Kayıt Tarihi : 3.6.2005 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!