Çetleşen Mor Güngülü (Şiir)

ÇETLEŞEN MOR GÜNGÜLÜ

Şiirlik yüzü, yüreğe düş düşüren hayatbalı
Çetleşen mor güngülü gülüşlü afeti devran! ..

Dikeni bıçkın gülün her katmeri bir çığlık
Ilgın ruhu çözülmüş… Sevdasının gözleri yakamozlu
Yağmuru ağlattı fay kırığı aşkın ezgisi
Şiiri kanattı gül kalesini düşürmeme öyküsü! ..

Şekersiz sütlü kahvem! Kül, duman o sensin işte
Yüreğini bozmuş suyu yakan deli divane aşk
Rüzgârın yetmiyor yürekten yüreğe yelken açmaya…
Nefesi derin aşklar yaşamaya…

İlahi aşk istiyor insan ateşiyle kirlettiği yüreğine..!
Fantastik ölüm imliyor rüzgârı rüzgârıma denk bulut gözlü! ? ..
Sığınılacak oylum sanıyor zift zifir ölümü! ..

Şiir gibi güzellik, sevgi ister erkeği de ağlatan doğaçlama
Aşk, hayatın albenisi… Her iklimi seven şehvet! ..
Uzaktan uzağa gel gel diye çağırır duygu bulandıran gözler
İki bahar tomurcuğu göğüs kundağı, düş içinde düşgünü…

Rüzgâr hoyrat! .. Yakalanmıyor yüreği sevecen vaktin ruhu..?
Yel değirmeni arattırıyor messengerdeki acımsı naz!

Sevgi kapısı aralayan suteni yüzün, yüzümün iklimi
Alev çisesi duygu gönderdin, duvağı aralandı hayatın.

Aşk esinleyen bahar gülüşlü, seviyorsan dem bu dem
Işık ışkınların yansın, pırılparlak.

Yılkı yüreğin imge bahçesi! .. Nar çiçeğiyle
Gel, düşsel yüzünden akan hayatla..!

Ali Akdemir
09. 05. 09
Çukurova