Baktığım her şeyde senden bir haber var.
Rüzgarında, yolundan sen geçtin sen kokuyor,
Bulutlar bile senin silüetin
Yıldızlar güzlerin
Katran karası saçlarına döğümlendim,
Karbeyazı tenin,altın perçemin
Sabrın en ala numunesi sende
Ağırbaşlılık adın...
Yalnızlık gülgen...
İyilik güneşin..
Sende toplanmış her dem
Ve ben izlemeyi en çok sende sevdim
Bir saadet rüzgarı beklerken,
Gönlüm bu sonbahardan...
Kapımızda beliren, ayrılık
Anadan, babadan,yardan..
Hadi gönlüm rastgele,
Tat almaya bak bu handan.
Bezenmiş gene her yan..
İçimde sünmeyen ateşin adı Gülistan.
Renklere mest olmuş canlılarda var.
Ben bi sana bağlandım Gülistan
Ay ışığı aydınlığım...
Ve yıldızlar yol gösterenim idi.
Hani uykulara hasret bıraktın gözlerimi...
Yakıp yakıp kor ettin bedenimi.
İlk defa ümitlerin yeşerdiği anda
Güneşin batışını hatırlattın vefasız...
Şimdi beynimde soğumuş kumsalın hayali.
Gene güneş battı ruhum kararır.
Halbuki tüm kiri örter karanlık,
Uykulu gündüze doymayan güzlere
Kol açar bağrına alır karanlık..
Yaratılışta barışık yaratılanlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!