Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirin öyküsü, sert mizaçlı dizelerle sanki tanıdık onlarca-yüzlerce dost isim ve yaşam arasında dolaştırıyor.
Bir türlü durulamayan sel sularına, yaşamın kıyısından düşen bir çetin ceviz......
kalemine, yüreğine sağlık sevgili Muzaffer Koç...
Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta