Ben kendi özümün ve emeğimin bekçisiyim,
taşlarına tuz bulandırmayın
harlaşmış madara yüreğimin...
Hangi bahçevanın gücü yeter
dallarımı budayıp
vakit henüz erken gün yarım,
dizlerimde uyuya kaldı çocuklarım.
durgun bakışlarıyla karşımda suskun suskun
gözlerime bakıyor karım...
güneş usulca damlıyor
toprak damlı evimim küçük penceresinden,
Sen gideli o kadar çok değiştiki buralar.
Nasıl anlatsam,anlatması o kadar göç ki.
Dilim dönse de sana tek tek anlatsam.
Anlatılması o kadar zor ki...
Zaten senli geçen o iki sabahı hiç aklımdan atamıyorum.
tuzlu göz yaşımı aşına katıp
derdimi kendine tat eyleme.
hüznümü göğsüne nakş edip
ahımı fendine baht eyleme.
yolum düşer sana gelmezsem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!