Akşamdan suya yatırıyorum yumuşasın diye çetin acılarımı ham incirin içine saklıyorum tuzlu gôz yaşlarımı, kaybolmuşken kaderin ıssırgan dolu yollarında kokusunu bilmediğim iklimlerin koynuna atıyor beni, aynı anda kalbimin yirmi kemiği birden kırılıyor sancılar içinde aşk doğuruyorum gül yapraklarından kundaklara sarıyorum üşümesin diye, uykusuz gecelerimin sonunda sabah ezanlarıyla adını aşk diye üçkez kulağına fısıldıyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta