Çetele Şiiri - Güvenç Gürses

Cife içinde bir candım
Göbekten ben besin aldım
Ana rahmin dünya sandım
Çıkardılar ordan beni.

Rahimde çok dirlik idim
Ben anamla birlik idim
Ikınmayla bura geldim
Ağlattılar burda beni.

Ayak ile bir de serdim
Yoktu orda benim derdim
Bir damlayken tene erdim
Söylettiler burda beni.

Sıfatımı burda gördüm
Kişiliğim burda ördüm
Kapılarım ile dördüm
Kırklattılar burda beni.

Mümin kimdir münkir kimdir
Bilir isen gönül simdir*
Görenlere akıl imdir
Eğittiler burda beni.

Taneyken başak eddiler
Dostlar bana bir settiler
Bir Candılar bin ettiler
Pişirdiler burda beni.

Pişirenler devir oldu
Postlara pişenler kondu
Çoğu sandı film sondu
Çevirdiler burda beni.

Şeriatta rahim olduk
Tarikatla Cem’e dolduk
Marifette aklen bolduk
Hakikatim sezsin beni.

Gürses Hakk’ı hep bilecek
Yerimize kim gelecek
Çeteleye kim erecek
Eren varsa çizsin beni.

*sim: Gümüş gibi parlayan.
im: Alamet, işaret.