Ömrümüz hep gurbette geçti
Çocukluğumuzdan bu yana.
Erken yaşta tütünle tanışıp
Bıçakla başladık hayata.
Seyyar satıcılık yaptık
Kar, yağmur ve de güneş gezerek.
En büyük düşmandı zabıta
Karakollar ikinci evimiz.
Çeteler mahallenin köşe başında
Yüzde ellisiydi kar payının haraca.
Kanun kabadayı,
Yasadaki ceza kırbaç.
Bumuydu bizdeki büyümek.
Böylemi büyümeli insan.
Hani en değerlisidir insan,
Değerini neye göre alıyor,
yaşam şartımızı kim seçiyor,
Hangi his açıktır bize,
El sayısı nedir uzanan.
Evsiz, sevgisiz ve gübresizse,
Ne kadarı değişebilir ki..?
Kayıt Tarihi : 21.6.2005 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!