Dün kavgadan kaçan canı tatlı ödlekler
Şimdi sanalda klavye kabadayısı oldu dönekler…
Eceli gelmeden hiç bir canlı ölmüş mü?
Toprağa karışıp giden yeniden dirilmiş mi?
Deli köprüyü geçer, akıllı düşünür durur
Korkaklar bin defa, cesurlar bir kere ölür…
İçinde korku olan umutlar yıkılırmış,
Beladan köşe bucak kaçmaktan sıkılırmış…
Mayası korku olan yürek bile bozulur
Karanlık bir sokak da hayatı son bulur…
Korkarak sinenlere nefes almak heyecandır,
Cesurca yaşayanlara ölüm bir armağandır …
Kayıt Tarihi : 24.3.2025 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!