Yemyeşil bir bahçede doğdum,
Küçücüktüm.
Güneşi gördüm, yanarım sandım,
Açamadım.
Bir damla çiğse düştü,
Tek gözümü açtım.
Rahmettir dedim,
Kandım.
Ondan da nasibimi aldım.
Diğer gözümü açamadan,
Fırtınaya kapıldım.
Kendimi karşı ormanın dikenliğinde buldum.
Çok yaralar aldım,
Direndim.
Oysa ben içimde ne çiçekler açtım
Karşı bahçenin rengarenk günlerine imrendim
Ama ne var ki,
Onlar çoktan solup gittiler
Ama ben hâlâ ayaktayım...
Kayıt Tarihi : 29.7.2024 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hicran Taslı](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/29/cesur-papatya-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!