Kim bu siz olduklarını söyleyerek susanlar
Uyurken insanoğlu alacakaranlığın koynunda
Kuşların çığlıklarını çaldılar gökyüzünden
Ve de rüzgarların türküsünü pencerelerden
Bir şu cesur korkuluk kaldı kargalarla sövüşen
Bir de böceksiz bir çiçek
Mayın tarlasında üşüyen
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
