Ağlamasın hiçbir çaresizlik çocukluğuma.
Ayağa kalkıp dimdik durmasını da bilir cesaretim!
Korkularımı seyrettim kış köşesi penceresinde,
Yaşama sevincini elimdeki incecik kağıt kesiğinden bilirim.
Eskiyim,heyhat!
Ellerim mürekkepli,kağıtlarım okunmuş,kitaplarım demli…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta