Cesur, Korkak, Kalabalık, Yalnız.

Ağlamasın hiçbir çaresizlik çocukluğuma.
Ayağa kalkıp dimdik durmasını da bilir cesaretim!
Korkularımı seyrettim kış köşesi penceresinde,
Yaşama sevincini elimdeki incecik kağıt kesiğinden bilirim.

Eskiyim,heyhat!
Ellerim mürekkepli,kağıtlarım okunmuş,kitaplarım demli…
Yedi kere yıkıldı iç medeniyetim de,
Ruhum bir kez olsun "gık" demedi.

O ne deprem,ne çalkantı…
Ne toprakta sağ bırakır körpe çiçekleri,
Ne de denizde gemileri.
Ama umuttur be kardeşim!
Benimkisi aylağın ağzındaki cigara,
Elindeki ilanlı gazete,
Bir de şans bileti.

"Bir saniye lütfen… "
Demem!
Yahu, işiniz yok mudur sizin?
Bana anlattırmayın beni,
Anlamayın beni!

Ben ki henüz satamamış düşlerini...
Ben ki üç kuruş fazla istememiş bu hayattan…
Ben ki bir halt becerememiş,
Adam kazıklamayı bile bilememiş,
Dokuz köyden kovulan doğrunun bir bileni!

Anlayım falan dersiniz de,
Uyku tutmaz geceleri,
Gündüzleriniz de dar gelir…
Düşünmeye başlarsınız sonra.
Aman diyeyim ha,
Ben ettim,siz etmeyin.

25.03.2013, İzmir