Çeşmi Şehlâ VIII Şiiri - Hanifi Kara

ÇEŞM-İ ŞEHLÂ -VIII-

Cemresi düşse aşkın, şu sînemin üstüne
Ateşin beni yaksa, çeşm-i şehlâ bakışlım.
Ne de güzel kokarsın, leylak mı, zambak mısın?
Itır mısın sen yoksa, çeşm-i şehlâ bakışlım?

Meleği andırırsın, bütün güzellik tende
Leylâ olmak kolay mı, ne ararsan o sende?
Elimi eli ile, karşılaştığım anda
Yâren olarak sıksa, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Laf olsun diye değil, göğsünde olsam ilik
Açık, saçık istemem, kapalı olsun kılık
Murâda erer miyim, öyle ki ılık ılık
Aşkın kalbime aksa, çeşm-i şehlâ bakışlım.

İncitirsem ben seni, dizlerimi döverim
Taht kurmuşsun gönlüme, o nedenle severim
Huyun ayrı olsa da, ben yinede överim
Aşkın komaya soksa, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Fikrin ne ise söyle, sende sızılı mısın?
O yürek denen yerde, kalpte kazılı mısın?
Levh-i mahfuzda bile, bana yazılı mısın?
Sen benim misin yoksa, çeşm-i şehlâ bakışlım?

Uzaklardan el gibi, niçin uğrun bakarsın
Nâlân ettin sen beni, çeşm-i şehlâ bakışlım…

08/11/’11
Hanifi KARA