Çeşmi Şehlâ I Şiiri - Hanifi Kara

ÇEŞM-İ ŞEHLÂ -I-

Sapladı aşk okunu, daha ilk gördüğüm an
Beni benden eyledi, çeşm-i şehlâ bakışlım.
Attı aşkın nârına, acımadı bir vakit
Beni candan eyledi, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Kovamam hayâlimden, gece rüyâma girer
Beklenmedik bir anda, bakarsın gönül kırar
Kalan ne var mâziden, devirdi birer birer
Beni dünden eyledi, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Gözü zülüfle kaplı, yüzü bir dolunaydı
Müjeler delen oksa, ebrûlar birer yaydı
Beklenmedik bir anda belki de bahtım kaydı
Beni senden eyledi, çeşm-i şehlâ bakışlım.

İnan böyle acıtmaz, ne hançer ne de teber
Duydunuz mu bilmem ki, bundan da kötü haber?
Bir aşk için nerdeyse, bir kara gözlü dilber
Beni dinden eyledi, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Hedefe götürmeyen, neyleyim oku, yayı
Hâfızam allak bullak, ne harf kaldı, ne sayı
Her canlıya yer varken, şu koskoca dünyayı
Bana zindan eyledi, çeşm-i şehlâ bakışlım…

Hanifi KARA

(*) Çeşm-i şehlâ: Hafif şaşı,
yan bakan, dört gözle bekleyen göz.