ÇEŞMî BÜLBÜL

İmbiklerden süzdüm de SEN leri;

Hüznün; onurlu duruşundan sızmaktayken,

Gizemlerin de kabulümdü zehrin de

Başıım gözüm üstüne...

O gülüşlerin hani; dudaklara -gözlere sığmayan

sığdırdım yaydım içerime...

Tutku neymiş, bende gör

nasıl üfledim küllerine -de;

KOR-a ulaşmak.yanmak yeniden simurg edasıyla;

'yokoluş' acıtsada, aldırma...

BİR 'büyük bir' olmak,ergimek-karışmak;

çeşm-Î bülbül ahengiyle harelenmek güzeldi...

Acılar-tortular -da bizden ya..

soluğumla besledim..en kuytu en dikensiz EN-BEN yerimde..

bir' kelebek' peşinde koşuyordun..

. - - - - - - do kun duunn..

Dalgınlık diyelim, öyleydi de...

K I R I L D I -
..................... K (!)

çeşm-Î bülbül; tennure kıvrımlarıyla darmadağın...

Kırıldı,sayısız ince-sivri-parçalar batmakta.

-.tüm bedenimde beynimde de...

o canım renkleriyle-ki zehrinde içlerinde

kıymık kıymıık..acıyo çook

ve..biliyorum sende de elbette...

Haklısın..Yanlış yerdeydi (!) yada yanlış malzeme...

bilemedim; senden de korumalıymışım...

Hani hep dersin ya'ben buyum'...

eh bende buyum işte; plastiklere alışmadı ruhum;

Şükürler olsun;

damla damla süzülen umutlarım;

billur kaplarda birikmekte; tam merkezimde...

nerm-in-ce
buralardan

kıyıda köşede kal-a-madı bu gönül- teneke kaplara sığmamacasına..