Yaşamadın sen öyleyse;
Çeşme’de bir nefes almadıysan,
Bir gün, hatta bir saat bile kalmadıysan.
Kaybettin;
Yeniden doğmanın tadını kaybettin...
Her yurttan, her renkten insanlarla
Yıl ortasında buluşursun,
Güneşi karşılarsın, selamını alırsın Anadolu’nun,
İnsanlığın güneşle sözleştiği yerde
Kucaklaşırsın mavi sularıyla Çeşme’nin
Doyumsuz sevgililer gibi,
Oynaşır sevişirsin.
Sonra, yolcu etme anı gelir güneşi;
O, dalıverirken denize,
Dünyaya bereket gönderirsin,
Her yurttan her renkten insanlarla…
Yaşamadın sen öyleyse;
Çeşme’de bir akşam kalmadıysan,
Ciğerlerine bir nefes almadıysan,
Ne bir yayla, ne dağ, ne ova,
Böyle oksijen dolu esinti bulamazsın,
Gelip gezmelisin bir akşam kordonda...
Yaşamadın sen öyleyse;
Çeşme’de bir gece kalmadıysan,
Yakamozlar üst üste, alt alta, yan yana,
Uzanır gider Sakız adasına,
Işıklar yarışır;
Çeşme gecelerinde karanlık kayıptır.
Şarkılar türküler söylenir her bir köşesinde.
.......
Zübeyir DarasKayıt Tarihi : 7.1.2009 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çeşme’de bir nefes almadıysan
almadığımıza göre yaşamadık demek ki
TÜM YORUMLAR (1)