Sahil boyu sandallar, yavaş yavaş salınmakta
Deniz durgun, deniz durgun...
Sahil boyu insanlar, hepsi bezgin, soğuk ve soluk
Hepsi vurgun, hepsi vurgun...
Denizin maviliği, martıların süzüle süzüle raks etmesi
güldürmüyor yüzümü
İçimde öyle bir boşluk var ki,
ne yapsam, ne yapsam da dolmuyor.
Ama sen olsaydın diyorum da,
hele siz olsaydınız diyorum da
Diyorum da bir şey gelmiyor elimden
Aşina bir yüzün gülüşüne,
dost bir sesin merhabasına hasretim
Sabret gönlüm, sabret
Ne kaldı şunun şurasında,
havaların ısınmasına.
Elbet eriyecek karlı dağların buzları
Elbet eriyecek, pas tutmuş insan yürekleri
Yollar açılacak, sen geleceksin
Kalpler açılacak, sevgi gelecek, dostlar gelecek
Yavaş yavaş mırıldanacak dudaklar,
fısıltalar gelecek
Merhabalar gelecek !
Kayıt Tarihi : 29.1.2004 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
Yarin içindeki buzlar mı eriyecek? Pas tutmuş insan yürekleri nasıl eriyecek? Bir oksijen makinası mı tutmak gerekecek? Bunun gibi sorular....Bana aldırmayın. Kutlarım.
selamlar ve sonsuz sevgiyle.
Not: Ben de Maliyeciyim:))) Bakanlık Merkezinde Avrupa Birliği Uzmanıyım:)
Yavaş yavaş mırıldanacak dudaklar,
fısıltalar gelecek
Merhabalar gelecek ! '
Tesekkürler.
TÜM YORUMLAR (8)