Bir soluk durağısın, yol üstünde sen çeşme,
Susayana suyun ver, ol yüreğin gel deşme,
Yürekte sevgi yoksa o kalbi sen hiç eşme,
Sen suyun akıtadur, bu alemde ey çeşme! ..
Bağrında akan suyla, yolculardan haber sor,
Sana kanıp içmeyen, bilmem hali ne de zor!
Dünya devran eylerken sen onu gel hayra yor,
Hararetin kaynağı senden çağlar ey çeşme!
Şairler ilham alır,senin çağlaman ile,
Bağrında akan suyun sanki geliyor dile...
Ademoğlu bilmez mi? Niçin gelmiş bu ile? ..
İlin sonu fanidir, bu fanide kal çeşme!
Sedat, sen yaz çeşmeyi; Mevla´dan dile rıza,
Vücuda necis sokma, vuku bulur arıza,
Dünya imtahan yeri, baki bilme fariza,
Sen suyunu şakırdat, varanlara sen çeşme!
(Borçka:07.05.2003)
Kayıt Tarihi : 29.7.2010 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!