Avucundan su içtiğim bir çeşme vardı
O ne ihtişamlı bir akıştı, çatlayan toprağa inat
Düşlerim akıyordu oluğundan
Ve ben içiyordum ellerinden kana kana
Aşinasıydı bu patikalar, bu keçi yolları
Çatlamış nasırlarına yalın ayakların
Gözyaşların suladı belki şu ebegümecini
Kazayaklarını, kuzukulaklarını...
Dili olsa teselli edecekti bu çeşme seni
Ne yazık oluk oluk akan suyu vardı birtrek
Kurumuş pınarlarına doğru akıyordu gözlerinin
Şimdi arıyor o çesme seni
Artık akmasa da oluk oluk suyu
Gelsin diyor…
Bozacak hatta binlerce yıllık yeminini
Ve konuşacak senle
Bir ihtiyar „ana“sı vardı bu yolların
Bir zamanlar, hatta çok zaman öncesi
Terkedilmiş bu çeşme yapayalnız şimdi sensiz
Bir ihtiyar „ana“sı vardı bu yolların
Şimdi bir serin selvinin gölgesinde yatıyor
Ve elinden su içtiğim o çeşmeden artık
Oluk oluk gözyaşlarım akıyor.
19 Mayıs 2005
Emre AktasKayıt Tarihi : 5.2.2008 01:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!