Çeşme 16 Eylül 1922 Şiiri - Dinmez Er

Gözlerimi dinlendiren mavi bir sabah da,
Karadağ tepesinden seyrettim Çeşmeyi
Bahçelerde limon denizi,
Al yanaklı Çeşme kızları.

Her iç çekişim de. Ah edişim de,
Aşağılarda patlayan dinamitler,
Kanser gibi ilerleyen, büyüyen,
Yeşilin içindeki kirli sarı,
Taş ocakları…
Tozla kaplanan zeytinler, çamlar,
Aralıksız çevreci protestoları.
Tarlalarda hüzünlü işçi yüzleri,
Testilere uzanan yorgun eller…

Karadağ’dan kanatlanıyorum kuş misali,
Karakoli’yi aşıp Tekke yamaçlarına,
Genç çam korusunda kuş cıvıltıları,
Neşeli çocuk sesleri plajın kumsalında,
Annelerin yaydığı bez sofralarda,
Boşnak börekleri, yaprak sarmaları…

Balıktan barınağa dönen pat patlı tekneler,
Her sabah silinen camlar kadar görkemli deniz,
Pırıl, pırıl masmavi gülüşlü gökyüzü,
El sallıyor Sakıza gelin gitmiş Çeşmeli,
Arnavut, Boşnak, Selanikli mübadil kızları…

Bugün 16 Eylül Çeşmenin Kurtuluşu,
Belediye Meydanında büyük tören var.
Atatürk Anıtı’na çelenkler koyulacak,
Saygı duruşu yapılacak, İstiklal Marşı’nı okuyacak
Zeytin gözlü kızlar, deniz gözlü delikanlılar, gaziler.
Gelincik tarlasına dönmüş meydan, her yan Albayrak.
Marşlar çalınıyor, şiirler okuyor siyah önlüklü,
Beyaz yakaları kolalanmış talebeler.
Gözleri ışık, ışık kıvanç, coşku, heyecan dolu kalpler,
Gök de bir beyaz bulut üzerinde seyrediyor Atam!
Doru atın üzerinde Fahrettin Altay Paşam.
Bugün 16 Eylül Çeşmenin Kurtuluş Günü,
Bugün büyük bayram!

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2016. 09. 04 /