Çeşm-i Şehlâ -VI- Şiiri - Hanifi Kara

ÇEŞM-İ ŞEHLÂ –VI-

Sakın ha geçti deme, ikinci baharında
Aşkı sende solursun, çeşm-i şehlâ bakışlım.
Nefis bir rayihayla, yaydığın o kokunu
Itırdan mı alırsın, çeşm-i şehlâ bakışlım?

Mâzi mâzide kalsın, bunca sitemin kime?
Zaman akıp gidiyor, hem gri hem de füme
Elindeyken bu fırsat, sakın; “geç kaldım” deme
Yâri ara bulursun, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Nergis, lâle solsa da, aşk çiçeği solmasın
Edep, dolsun kalplere, kötülük yer bulmasın
Beni ilk gördüğün an, hiç şüpheniz olmasın
İnan dize gelirsin, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Meyletti sana gönlüm, öyle ısınmışım ki
Eller ne derse desin, niçin kınanmışım ki?
İçimden gelen şu ki, öyle inanmışım ki
Tek bana yâr olursun, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Huzur varsa aranmaz, ha çalı, ha da çadır
Aşkın kahrın çekmek zor, ne yapsın ona sadır
Farkı fark etmek esas, öneml’olanda budur
Erdem nedir bilirsin, çeşm-i şehlâ bakışlım…
Ne de tatlı gülersin, çeşm-i şehlâ bakışlım…

31/05/’11
Hanifi KARA