Çeşm-i Şehlâ -V- Şiiri - Hanifi Kara

ÇEŞM-İ ŞEHLÂ –V-

Sana canım kaynadı, daha ilk gördüğüm an
Aşkından deli oldum, çeşm-i şehlâ bakışlım.
Nasıl oldu bilmem ki, öyle çok çok uzaktan
Itır kokunu aldım, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Maralım oldun benim, dişe diş yaşasam da
Gözüm, gönlüm hep sende, bağrı taş yaşasam da
Üzüntü, keder bitti, gönlü boş yaşasam da
Lâkin kalbe sen doldum, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Nasıl değiştim birden, sen kapımı çalınca
Aklım başımdan gitti, aşk kalbime dolunca
Rahat hayat sürmedim, gönül yârsız olunca
Ecelden önce öldüm, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Tattı mı aşkı âşık, usanmaz tekrar tadar?
Akıl baştan çıktı mı, her şeyi bir bir budar?
Lisan-î hâl ortada, bil ki bu güne kadar
İnan ki boşa yeldim, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Beni sana götürsün, atacağım her adım
Onsuz hayat zindandır, kavuşmaktır murâdım
Vuslat tutkusu ile, yılar yılı aradım
Aşkımı sende buldum, çeşm-i şehlâ bakışlım.

Mademki istiyoruz, bizler birbirimizi
Aç kolunu ben geldim, çeşm-i şehlâ bakışlım…

30/05/’11
Hanifi KARA