Çeşm-i Aşk-ı Ezel Gazeli

1.
Ey leb-i cānân ki sensin çeşme-i âb-ı hayât,
Sende mevcûd oldı cism-i zârı ihyâ kâinât.
2.
Hüsnüne âyîne oldı çeşm-i âşık-ı pür-girye,
Kim döküldükçe dem-â-dem oldı bir deryâ-yı yâd.
3.
Tâkatım kalmadı, cânâ, firâkın zehr-i nâbîdir,
Her nefesde kalbimi pür eyler ol derd-i inâd.
4.
Aşk-ı pâkınla yanar bu sînem âteş-i sûzân,
Şol şafak-rengi misâli dâğ-ı hicrânım fuzât.
5.
Değmesin yâd el gözü ârîz-i gül-fâmına zîrâ,
Gülşen-i ruhsârına kılsun nigâh-ı dil murâd.
6.
Âşık-ı bî-çâreye bir lutf u ihsân eyle, ey mâh,
Sensiz ol gönlüm harâb, ol âleme düşmez ki şâd.
7.
Çeşme-i aşk-ı ezelden nûş ider TURHAL didi,
Kim visâlinle bu cân mülkine virsünler necât.