İnsanlar var büyür yücelir gözde
İnsanlar var hatırlatır harı her sözde
Yaşamaya değerdi ibret veren bu alem
Fazilet olsayıdı göğe bakan her yüzde
Kah kalbinde korkuyla beliriverir ölüm
Kah bir namludan çıkan kör bir mermide ölüm
İhtiyar genç gelin kız alıp götürüverir
Belkide kurtuluşa giden tek yoldur ölüm
Kimi cefa çekerken kimi zevk-ü alemde
Kimi derbeder yaşar kimi perişan halde
Geçtiler amma üç milyarı
Saymaya kalkarisen insan yok bu alemde
1990-İstanbul
Kenan Ziya AkbabaKayıt Tarihi : 11.10.2009 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!