Ceset Yüklü İnsanlık Şiiri - Cem Kamalı

Bir kuşun kanadında gizli özgürlük,
Gittikçe deliye dönüyor kemikten parmaklıklarım.
Bi' dolu insan yığıntısı var üzerimde,
Laçkalaşmış düşüncelerden sıyrılıp ışığı görmek istiyorum.

Vicdanımı kamçılıyor şahit olduklarım,
Çağdaşlık diyorlar, medeniyet diyorlar,
Her birinin içi insanlığa dair cesetlerle kokmuş,
Yüzlerinden okunuyor kan arzusu, öldürüyorlar.

Onlar öldürüyorlar, onlar yerle yeksan ediyorlar insanlığı,
Bulutlardan yağmur yerine mermi yağıyor.
Gök gürültüsü zannediyor bombaları çocuksu yanım,
İşte, işte yine şimşekler çaktı,
İşte yine atılıyor havai fişekler,
İşte yine ölüyor kuşlar,
İşte yine ölüyor çocukluğum,
En büyük insanlık mı yoksa bu gördüğüm?
Yoksa ben,
Yine mi özgürüm? ..
(CMK)